De eerste overwinning en een dochter in the pocket!!

Voor de vierde week op rij was het schitterend weer toen we de wei op mochten. Inmiddels had ons het nieuws bereikt dat Pietertje opnieuw vader was, van een dochter dit maal: daar hadden we met onze shirts vorige week al een voorproefje op genomen.
Vandaag begonnen we geconcentreerd. GVCG had zijn ploeg met ongeveer 400 jaar verjongd ten opzichte van vorig jaar en dat kwam de rust in hun spel niet ten goede. De eerste kansen waren dan ook voor Born (lees: Epi) maar we deden er niets mee. Na 11 minuten de eerste uitval van de tegenstander, een missertje van Ruud in the Hood en we stonden zowaar met 1-0 achter. Het veranderde niets aan ons spel of aan de instelling. Het kwaliteitsverschil was te groot en dus rolde de ene na de andere aanval uit de koker. Na 17 minuten werd Ruud H. gelanceerd door Rene en hij maakte met een droge knal laag in de hoek 1-1. Born bleef drukken en na 24 minuten werd Urker Robbie na een passje in de 16 meter onbeschoft hard (?!) onderuit geschoffeld, waarna een val volgde als ware het het Russisch staatsballet met een uitvoering van de stervende zwaan. Ri-Berry benutte de toegekende penalty vervolgens vlekkeloos: 1-2. Dat was ook het begin van het Ri-Berry-kerteerke. Eerst werd een fraaie vrije trap van zijn voet door de keeper van GVCG uit het doel geranseld en in de 35e minuut was het Foppe die zijn zoveelste corner feilloos binnenkopte en zo de 1-3 op het scorebord bracht.
Tot de rust was de thuisclub niet meer gevaarlijk en werden wij wat slordiger. De Slegter liet ons nog flink schrikken door vlak voor rust met zijn hoofd op de grond te bonzen en vervolgens bleek en duizelig het kleedlokaal op te zoeken.
Na rust was het weer slordigheid troef. Aan de hand van MotM Frans werd er weliswaar continue op de helft van de tegenstander gespeeld, maar de kansen die dat opleverde werden weer vakkundig om zeep geholpen. Achterin stonden Thei, Bart en Rene als een huis, waardoor Rob in zijn vrije rol de kans kreeg af en toe op avontuur te gaan. Hij zorgde dan ook in de voorlaatste minuut voor de eindstand 1-4 door snoeihard binnen te knallen. De eerste overwinning was een feit en het is nu afwachten of we de goede reeks van 4 uit twee kunnen voortzetten volgende week tegen Beeg en de week erna tegen Obbicht: 10 uit 4 dat zou nog eens wat zijn.
Na de wedstrijd bleef het nog lang onrustig in de kantine van de nieuwe mevrouw en kreeg John weer genoeg kleur op zijn gezicht, om veilig naar huis te kunnen fietsen.