Met ongeveer even veel geblesseerden als er bij Orbis personeelsleden uit moeten, startten we aan de wedstrijd tegen laagvlieger Susteren. Het doelpuntenfestijn van amper 10 dagen geleden stond ons nog op het netvlies en dus volgde er straffe mandekking van John K. op de nummer 11, die aanvankelijk als reserve begon. De ontspanning van Born-kant, die dat met zich meebracht, werd koel afgestraft door de aanvoerder van Susteren en zo stonden we na 5 minuten op 0-1 achter. Dat was schrikken. Na 20 minuten werd het zelfs 0-2 en begonnen de eerste spelers bij Born te ontwaken. Er kwam wat meer strijd en dat leidde tot een fraaie assist van de herboren Dek op Ruud die beheerst 1-2 intikte. In plaats van door te drukken zakten we weer even weg en dat leidde tot een 1-3 ruststand na een uitgespeelde goal van Susteren.
Ondanks goede voornemens en enthousiaste A-spelers (jongens, bedankt)kwamen we niet verder dan veel lopen en halve kansjes. Ook Susteren werd niet meer gevaarlijk. Slechts een moment werd de nr.11 door John 30 cm. gegund en dat bleek voldoende voor het "Tegendoelpunt van het Jaar" een onnavolgbare poeier die Tom slechts hoorde fluiten en die in de 30 vierkantecentimer van de driehoek binnen sloeg als een granaat, 1-4. Wat resteerde waren zuchten, steunen en krampaanvallen ,die deze aflevering van M.A.S.H. completeerden. De slag om het linkerrijtje is definitief verloren..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten