Op zoek naar Conventus.

Dat was uitslapen afgelopen zondag. Met frisse moed en genoeg spelers (13) ging het 3e van Bor richting de Duitse grens. Na het bijna gebruikelijke rondje om de kerk werd ook dit keer het complex van Conventus gevonden. Nog steeds even mooi dat trouwens.
De selectie van het derde was dit keer met een aantal junge honden uitgebreid, daar enkele namen met faam helaas niet mee konden doen. Stan, pabo-tilburg-student-Steven, Luuk en natuurlijk Tim-flits-Philippen was weer van de partij. Dank!!

Het was mooi weer om even te ballen, dus even na half 1 ging de pot van start. Tot rust ging het redelijk gelijk op. Door het groot aantal verse spelers was het even zoeken naar de mogelijkheden van het team. Al snel bleek dat Luuk op rechtsboete een gevaarlijke opkomende man was, die met regelmaat de linksachter van Conventus het nakijken gaf. Het wierp echter zijn vruchten nog niet af.
Achterin gaf Frans een fraai staaltje van lef af, hij trachtte als laatste man bij het uitverdedigen met regelmaat de tegenstander te poorten, wat dan ook wel eens mislukte. Gelukkig was GerWen te snel om dergelijke uitbraken de kop in te drukken met enkele fraaie slidings.
Toch presteerde Conventus het om een goal te maken. De gelijkmaker kwam vlak voor rust, na een scrimmage vlak voor de goal van de conventus keeper, kwam de bal op de zestean terecht bij Un-Toni, die onberispelijk en zuiver inschoot.

Na de rust en de lauwe thee voelde Bor3 dat er meer te halen viel en gingen we op zoek naar de voorsprong. Nou die kwam er door Linssen Stan. Een bal waarvoor hij zich bijna verontschuldigde nadat hij deze van 25 meter niet al te hard in het doel trapte.
Binnen niet al te lange tijd kwam het 3e Bor zelfs op 1-3 voorsprong, na wederom een aantal fraaie passeer bewegingen van Luuk, die de bal panklaar legde voor Foppe.
Conventus liet de kop niet hangen en begon te voetballen, waar het 3eBor de nodige missers had. De 2-3 en 3-3 waren dan ook vrij snel een feit.

Een kans van het 3e, die bijna op identieke wijze door Luuk werd voorbereid om de stand op 3-4 te zetten werd dit keer verijdelt, en tot overmaat van ramp viel een minuut of 7 voor het eindsignaal ook nog de 4-3 voor de tegenstander. En daar bleef het bij.
Erg zuur, zeker nu het eindelijk leek dat de lange reeks verloren wedstrijden doorbroken zouden worden.